Geschiedenisonderwijs van de Broeders van Maastricht. Van eigen land en wereldband (1957)

De geschiedenismethode ‘Van eigen land en wereldband’ was heel anders opgezet dan voorheen. De schrijvers waren B. van Nimwegen, R. de Groot, E. Sanders (de broeders Bernoldus, Rafaël en Emilio). In een dikke handleiding die op kweekscholen in de tweede leerkring vaak als geschiedenisboek werd gebruikt, gaven zij per hoofdstuk achtergrondinformatie voor de onderwijzers. De op het eerste oog wat vreemd klinkende naam bleek bij nadere kennismaking goed gekozen, behalve geschiedenis van ons eigen land werden ook de voornaamste vormen van internationale samenwerking UNO, NATO en Benelux behandeld. Zij kozen de vaderlandse geschiedenis, maar steeds vanuit een internationaal perspectief om vooral in de hoogste klas de basis te leggen voor samenwerking en groeiende eenheid.

De school moest een onmisbare rol spelen in het tot stand komen van de wereldvrede en bovendien kinderen vormen tot internationaal denkende burgers. De leerkrachten kregen de aanwijzing om vooral levendig te vertellen en daarna pas met de kinderen de lessen uit de leer- en werkboeken door te nemen. Een grote tijdbalk met jaartallen en kindertekeningen over gebeurtenissen in dat tijdvak, speelde een centrale rol en werd in alle klassen opgehangen. Aan het eind van elk hoofdstuk waren praktische verwijzingen opgenomen naar lectuur, toneel en andere hulpmiddelen, zoals filmstroken, stempels, plakplaatjes, liederen en natuurlijk ook nog de historische wandplaten van Isings en andere bekende illustratoren.80