Collectie en tentoonstellingen

150203. Tentoonstellingsnieuws Reis de wereld rond met het Reisspel

"Hallo, ik ben Hanna en ik ben begonnen met een wereldreis! Langs Europa, Azië, Afrika en Amerika." Zo begint een ansichtkaart die het Nationaal Schoolmuseum ontving van een kleine wereldreiziger. Op de voorkant prijken prachtige tekeningen van wat zij op haar reis heeft gezien, zoals de Vesuvius die uitbarst en wolkenkrabbers in New York. Hanna is haar wereldreis begonnen op de tentoonstelling Een reis rond de wereld in 80 schoolplaten waar ieder kind met het Reisspel de wereld rond kan. De schoolplaten op deze tentoonstelling brengen kinderen naar onbekende landen en werelddelen waar ze nieuwe mensen ontmoeten. Zoals het een echte reiziger betaamt, gaat elk kind goed uitgerust op pad met een rugtas. Hierin vinden ze alles wat ze onderweg nodig hebben, zoals een kompas, een waterkruik en landkaarten. Waar het geen enkele wereldreiziger aan mag ontbreken, is natuurlijk een paspoort. Het paspoort dat kinderen tijdens het Reisspel nodig hebben, is een speciaal paspoort dat niet alleen toegang geeft tot ieder land maar waarin ook hun wereldreis staat uitgestippeld. Verschillende doe- en kijkopdrachten leiden de kinderen langs alle hoogtepunten van hun reis. Zo speuren ze met een verrekijker de horizon van een Russisch landschap af op zoek naar de Trans-Siberische spoorweg. Vervolgens wordt de Grote Oceaan overgestoken en trekken ze er op uit door de oerwouden van Brazilië waarbij ze ook de grote rivier de Amazone passeren. Op een grote kaart van Zuid-Amerika, die ze tussen hun bagage in de rugtas vinden, moeten ze de Amazone en de stad Manáus opzoeken. In hun paspoort noteren ze langs welke lengte- en breedtegraad deze plaats en rivier te vinden zijn. De jongere globetrotters lossen aan de voet van de Vesuvius in Italië een kleine rebus op die hen verklaart wat een vulkaan uitspuwt.

"Nieuwjaar 1884 brak aan. De onderwijzers waren gewoon de patroon 'veel heil en zegen' te gaan wensen. Ik deed het niet, stuurde als vorige jaren mijn kaartje. Ongewoonte en vrees voor te grote vrijmoedigheid (ik was nog zo jong, nog geen 19 jaar!) weerhielden mij de ontvangkamer, voor mij een soort Heilige der Heiligen, te betreden. Later bleek, dat ik was verwacht. Ik had gezondigd tegen de étiquette. Wat is het dikwijls moeilijk, te weten wat goed en niet goed is. Een volgende maal zou ik beter opassen. Een volgend jaar."

Er zijn twee soorten paspoorten, een voor de jongere en een voor de oudere avonturier. Om van het ene naar het andere land te reizen moet er steeds uit verschillende vervoermiddelen gekozen worden zoals de auto, het vliegtuig, de boot, de trein en de fiets. In het midden van het paspoort staat een wereldkaart waarin de kinderen steeds het land inkleuren waar ze net geweest zijn. Aan het einde van hun reis geeft deze kaart een mooi overzicht van hun reis rond de wereld. Als ze na deze korte maar spannende wereldreis weer teruggekeerd zijn in Nederland kunnen ze het Nationaal Schoolmuseum berichten over al hun avonturen. Net als Hanna kan ieder kind een lege ansichtkaart uit het paspoort knippen om hierop alle belevenissen te schrijven en te tekenen. Want je maakt een hoop mee op zo'n trip rond de wereld. 'Ik ben alleen niet zo bruin geworden, gek heh?', schrijft Hanna.

Een reis rond de wereld in 80 schoolplaten ‑ nog te zien tot 7 september.Annemiek Snelders