Wonen, spelen en werken op de Rotterdamseweg rond 1950 door Marrie Voskuil

Deel 02. De winkel, klanten en leveranciers.

Op de foto is te zien dat in de winkelpui een heel groot raam was waarachter in de etalage een wisselende uitstalling werd gegeven van de produkten. Erboven zaten 9 kleine raamjes ingezet met gekleurd glas- in lood. Ook boven de voordeur was een glas- in loodtuimelraam dat bijna altijd gedeeltelijk openstond. Aan de deur was een klein sleepcontactje vastgemaakt dat ervoor zorgde dat de bel in de achterkamer afging als er een klant binnenkwam. De vloer bestond uit donkerrood geverfd fijnafgestreken cement. Op de rubberen mat bij de deur werden de voeten geveegd.

In dezelfde inventarislijst van het woonhuis in 1946 is ook beschreven wat in de winkel aanwezig was. In het midden stond een toonbank met een marmeren plaat erop. Aan de verkoperskant was links op de toonbank de kassa, bestaande uit een eenvoudig geldkistje en een papierrol. Als het laatje openging tinkelde een belletje. In het midden was een kaasplank met een groot plat snijmes van 30 cm om kaas met de hand te snijden. Achter het glazen ruitje van de toonbank lagen chocoladerepen en andere luxe zaken. Aan de rechterkant stond een snelweger en een handweger met bijbehorende gewichten die jaarlijks geijkt moesten worden. Geheel rechts was achter de etalage een plank voor stopflessen met snoep en een afdeling voor kaas. Daar stond ook een handsnijmachine om plakjes kaas te maken. Onder de toonbank waren schappen voor papieren zakken in verschillende maten en andere nodigdheden. Hier stond ook de suiker die afgewogen moest worden. Achter de verkoper waren planken aan de muur bevestigd gevuld met flessen slaoliie, wijn, jam, stroop, bessensap, pakjes boter etc. Met een trapje konden de hoger uitgestalde producten van de planken gepakt worden. Aan de kant van het kantoortje stond een ijskast bekleed met zinken bakken die gevuld moesten worden met blokken ijs uit de ijsfabriek op de Kanaalweg. Verder drie melkbussen waarin maten van een liter en een halve liter hingen om de losse melk goed af te meten. Soms moest je eerst roeren omdat er een dikke laag room naar boven was gedreven. Enkele glazen potten waren gevuld met eieren in verschillende maten, 0 was de grootste maat en 3 de meest gangbare maat voor een ei. Op de planken stond de koffie strikt gescheiden van de thee in grote blikken van Douwe Egberts. Aan de kant van de klanten waren aan de rechterkant ook planken met onder andere blikken koekjes met een glazen deksel, pakken marcaroni, aardappelmeel en allerlei flessen met limonade en bier.

Het optellen van de boodschappen gebeurde meestal uit het hoofd of met een potlood op een kladpapiertje. Een aantal vaste klanten betaalde eens per week. De boodschappen die zij haalden, of gebracht moesten worden, werden opgeschreven in een aantekenboekje op de bladzijde waar hun naam en de datum stond.

De klanten kwamen bijna allemaal uit de directe omgeving van de Rotterdamseweg. Goede klanten van de Hertog Govertkade waren onder andere de dokter (dokter Papenrecht en later dokter van Ommeren) en de paters Jezuiten van het Stanislas College. In de mijnbouwstraat woonden professoren van de TU Delft, zoals professor Verhagen, de Korte en Vaals. Mevrouw Verhagen was onze grootste klant. Zij kocht alle dagelijkse zuivelwaren en kruideniersproducten voor het grote gezin met 6 kinderen in onze winkel. Bij de familie Koster moesten we de melk altijd brengen. Er waren ook klanten uit de Maarten Trompstraat, zoals de familie ten Bosch die met pianostemmen de kost verdiende, en klanten uit de doodlopende zijstraatjes van de Rotterdamseweg zoals De Poort en de Jan van Dijkstraat. Ieder kind uit een middenstandsgezin leerde nadrukkelijk dat de klanten altijd voorgingen en dat je heel erg beleefd moest zijn.

Onze leveranciers waren ook allemaal in de Delft gevestigd. Allereerst de melkfabriek Sterovita aan het Zuideinde. Elke morgen om 6 uur stond een vrachtauto voor de deur om de kannen met losse melk en de kratten met flessen melk, vla, yoghurt en slagroom af te leveren. De lege bussen en flessen gingen weer mee naar de fabriek. Daar waren machines om de flessen grondig schoon te maken en andere machines om de flessen te vullen en van aluminum capsules te voorzien. Een fascinerend gezicht die lange rijen met flessen die op een ijzeren lopende band ronddraaiden. Als Sterovita bepaalde producten niet meer had, moesten we naar van Grieken fietsen op de Brabantse Turfmarkt, daar was een uitgiftefiliaal voor melk.
De kaas kwam uit het pakhuis van de firma. Franssen op het Achterom. Daar lagen de goudgele goudse platte kazen in lange rijen op planken te rijpen. De kaas moesten regelmatig omgekeerd worden. Voordat de winkelier een kaas kocht liet de heer Franssen een stukje keuren, daarvoor had hij een speciaal rond boortje waarmee hij een stukje kaas pakte, het gaatje stopte hij toe met het buitenste stukje kaas. Vooral de oude en jong belegen kaas waren geliefd. De eieren kwamen met een grote vrachtauto van de firma Hoogendam uit Voorburg. Kruidenierswaren werden meestal gekocht bij de groothandel Boekesteijn die op de Paardenmarkt gevestigd was (en of Zoutendijk).

In 1969 is de winkel gesloten. Wij waren allemaal het huis uit en mijn moeder kon genieten van een welverdiende rust. Zij kreeg een klein pensioentje van het saneringsfonds.